W mojej głowie

Drugiego kwietnia przypada Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. Jego celem jest zwiększenie wiedzy i zachęcenie do otwarcia się na osoby dotknięte tą chorobą. Bez wątpienia autyzm jest wyzwaniem dla wszystkich osób z nim funkcjonujących, zarówno pacjentów jak ich najbliższych. Kiedy w wieku dziecięcym (najczęściej przed trzecim rokiem życia) pojawiają się pierwsze objawy, nigdy nie wiadomo jaki będzie przebieg choroby. Dlatego mówimy o spektrum autyzmu – bo tak naprawę możemy mówić o spektrum zaburzeń i braku jednego wzorca przebiegu. Każdy przypadek może być inny a wachlarz zaburzeń od bardzo lekkich po ciężkie. Autyzm jest nieuleczalny – tak przynajmniej stanowi jeszcze dzisiejsza nauka. Nie ma niestety wystarczających dowodów na to, że choroba może całkowicie ustąpić. Dobra wiadomość na szczęście jest taka, że w sposób bardzo znaczący da się dzięki odpowiedniej terapii poprawić jakość funkcjonowania osób dotkniętych autyzmem. W Europie około 5 milionów osób boryka się z tą chorobą. Dając im szansę na terapię behawioralną, dogoterapię, felinoterapię, muzykoterapię, właściwą dietę czy suplementację, możemy znacząco pomóc. Bez wątpienia najważniejsza jest jednak aktywność, ciepło i zrozumienie przez najbliższych. To oni dają z siebie wszystko by ludzie z autyzmem mogli prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie. Zdarza mi się pracować z rodzicami wychowującymi dziecko autystyczne. Widząc zaangażowanie, siłę i determinację z jaką walczą każdego dnia, mam zawsze ogromny szacunek dla ich postawy. Warto byśmy pamiętali nie tylko od święta o wszystkich którzy borykają się z problemem autyzmu.